کتاب تاسیسات ساختمان (فنی حرفه ای)

مقدمه

(1158 KB)

بخش اول

(1449 KB)

بخش دوم

(2441 KB)

بخش سوم

(2356 KB)

بخش چهارم

(1794 KB)

آب سنگین(D2o) یا اكسيد دوتريوم

همه مى‏دانيم كه اتم از اجزاى كوچك‏ترى به نام‏هاى الكترون، پروتون و نوترون درست‏شده است.
پروتون و نوترون در مركز اتم قرار گرفته‏اند كه به آنها »هسته اتم« مى‏گويند و الكترون‏ها دراطراف آنها در حال چرخش‏اند. نكته قابل توجه اين است كه در همه عناصر تعداد الكترون‏ها برابرتعداد پروتون‏ها مى‏باشد؛ ولى تعداد نوترون‏ها در همه اتم‏هاى يك عنصر يكسان نيست.
به عنوان مثال در عنصر اورانيوم تعداد پروتون و الكترون‏ها 92 و نوترون‏ها 143 و درنوع ديگرى از اورانيوم 146 مى‏باشد؛ و اين اختلاف تعداد نوترونها در هسته اتم اورانيوم‏موجب مى‏شود كه از لحاظ وزنى با هم برابر نباشند. 
آب خالص نيز ماده‏اى است بى‏رنگ، بى‏بو و بدون طعم. فرمول شيميايى آب o2 Hاست،يعنى هر مولكول آب از اتصال دو اتم هيدروژن و يك اتم اكسيژن ساخته شده است؛ به اين‏آب، آب معمولى يا آب سبك گفته مى‏شود. اتم هيدروژن آب سبك داراى يك پروتون ويك الكترون مى‏باشد و هسته آن فاقد نوترون است. عمده هيدروژن‏هاى طبيعت )H(،هيدروژن معمولى هستند و فقط 0/015 درصد آن را دوتريوم )Deuterium( تشكيل‏مى‏دهد كه نوترون اضافى دارد؛ يعنى از 6400 اتم هيدروژن، يكى اتم دوتريوم (D) است.  حال در نظر بگيريد كه به جاى يك اتم هيدروژن معمولى در مولكول آب o ۲ H، اتم‏دوتريوم (D) بنشيند؛ آن وقت مولكول HDo به وجود مى‏آيد كه به آن آب نيمه سنگين‏گفته مى‏شود. اگر به جاى هر دو اتم هيدروژن، دوتريوم )D( بنشيند، o2D به وجود مى‏آيدكه به آن »آب سنگين« مى‏گويند. به تعبير ديگر آب سنگين، آبى است كه در آن دوتريوم (D)جانشين هيدروژن شده است.
نام ديگر آب سنگين »اكسيد دوتريوم« با فرمولى o2D است. نقطه انجماد آب سنگين3/8 و نقطه جوش آن 101/4 سانتيگراد مى‏باشد؛ در نتيجه مى‏توان آن را به روش تبخير وتقطير توليد كرد.  گفتيم كه هسته اتم دوتريوم، نسبت به اتم هيدروژن داراى يك نوترون‏اضافى است، به همين دليل وزن آب سنگين از آب سبك بيشتر است. به عبارت ديگر اگريك متر آب معمولى يك كيلوگرم وزن داشته باشد، يك ليتر آب سنگين يك كيلو و 100گرم )1100 گرم) وزن دارد. براى توليد يك كيلوگرم آب سنگين لازم است حداقل 1000كيلوگرم آب سبك (معمولى) را تبخير نمود تا آب سنگين آن جدا شود... بقیه مقاله در ادامه مطلب است

ادامه نوشته

لايه اوزن و مبرد ها ( برسی تاثیر مبردها بر روی لایه اوزون)

اتمسفر اساساً يك شرط لازم براي زندگي در كره زمين مي باشد واز لايه ي مختلفي من جمله ترو پوسفر     (troposphere) ) واستراتوسفر (stratosphere) تشكيل گرديده است .

لايه استراتوسفر داراي گاز اوزن است كه ما را در مقابل اشعه ماوراء بنفش خورشيد حفظ مي نمايد.

اوزن در حالت طبيعي بالانس است ، بدين معني كه اوزني كه از تركيب اكسيژن نوزاد با مولكول اكسيژن ايجاد مي گردد ( اكسيژن نوزاد از تجزيهNO2 در مقابل اشعه ماوراء بنفش ايجاد مي گردد) تحت تاثير عواملي از جمله اكسيد هاي كلر – برم- CFCها(كلرو فلوئوركربن ) مجدداً به O2تبديل شده و بر اين اساس مقادير توليد شده اوزن با مقادير از بين رفته بايد به طور معمول برابر باشدتا مقدار اوزن در استراتوسفر ثابت بماند . ولي چنانچه ميزان اوزن از بين رفته كه عمدتاً به علت افزايش CFC ها مي باشد كاهش يابد ، با توجه به محدود بودن اوزن توليد شده ، طبيعتاً مقدار اوزن در اتمسفر تقليل يافته و پديده(( تخريب لايه اوزن )) را به وجود مي آورد.

به طور كلي نشت گازهاي CFCدرجو باعث بر هم زدن بالانس طبيعي اوزن در لايه استراتوسفر شده است . اكنون ميزان از بين رفتن اوزن از توليد اوزن جديد سريع تر مي باشد . و اين تخريب در قطب جنوب ، جايي كه لايه اوزن نازك مي باشد. واكنش سريع تر ي نشان داده كه بنا بر اعتقاد دانشمندان منجر به سوراخ شدن آن شده است . همچنين شرايط ايجاد  سوراخي در با لا قطب شمال نيز در حال وقوع است

حدود 50 سال به طول انجاميده تا كلرين متمركز در cfcها به لايه استراتوسفر صعود كرده و اولين سوراخ در لايه اوزن ناحيه قطب جنوب ظاهر گرديده است .

متن کامل مقاله را میتوانید با لینک زیر دانلود نمایید

دانلود